La gran final!

Vandaag voelde een beetje zoals waarschijnlijk onze Dafne Schippers zich gisteren heeft gevoeld toen ze aan de start stond voor haar 200 meter finalewedstrijd. Weken/maanden zijn vooraf gegaan aan voorbereiding, grote lijnen zijn uitgezet, details zijn doorgenomen, materiaal is ingekocht, mentaal is de focus op één doel gericht: de eindstreep halen! Ik ben natuurlijk absoluut geen topatleet (maar een simpele vrijetijd hardloopster, hahahaha!) Toch ging voor ons de laatste dag in Barcelona vandaag van start! Voelt wel als een finale! Om solidair met Dafne te blijven zijn André en ik vanochtend vroeg (nou ja, voor ons vroeg: 08.30u) over La avenida Diagonal een stuk heen en weer hardgelopen. Het is één van de belangrijkste lanen van Barcelona die de stad diagonaal in tweeën snijdt, van west naar oost. Ons appartement ligt in de wijk Gracia, dichtbij de Diagonal, een logische keus voor een ochtendloopje.

Dat het in zo’n grote stad (1,6 miljoen mensen, de voorsteden niet meegerekend) op zondagochtend zo rustig kan zijn verbaasde mij enigszins. Zou dat dan toch door de (katholieke) zondagsrust komen? Hier nog geen 24 uurs economie, blijkbaar! Ik heb er van genoten: ongestoord zo af en toe midden op straat lopen, rode verkeerslichten negeren, geen toeterende Spanjaarden die ongeduldig zijn, bejaarde stelletjes hand in hand genietend zien wandelen, mede hardlopers hun ronde over de Diagonal zien maken! Mooie belevenis.

Voor de finale dag hadden we twee hoogtepunten gepland: Park Güell en La Sagrada famillia. Voor beiden dachten we kaarten gereserveerd te hebben. Helaas is er bij de reservering van de Sagrada iets mis gegaan, hierdoor kunnen we op deze finale dag niet binnentreden in dit heilige, maar o zo toeristische bouwproject……. Tja, om het toch een positieve draai te geven: een goede reden om eens terug te keren naar deze bijzondere stad! Een stad die op vele manieren spreekt tot hele diverse groepen mensen. Een stad die mensen inspireert tot creativiteit en ook een stad die mensen gelegenheid geeft hun inspiratie te uiten.

De creatieve uitspattingen zijn overal zichtbaar in de stad: van gewiekste en ludieke verkopers op het strand en aan de boulevard tot aan super mooi geschminkte en verklede levende standbeelden. Met name in de avonduren komen deze artiesten tot leven. Maar ook in de straten (vooral in ‘onze’ wijk Gracia) is de creativiteit te vinden. Muren zijn versierd met mooie graffiti teksten, kunstobjecten van weggooimaterialen zijn op de muren geplakt, gevels zijn prachtig beschilderd en hebben überhaupt de mooiste kleuren van de regenboog. Restaurants, cafés, winkeltjes zijn artistiek aangekleed en ingericht. Ik krijg de kriebels om zèlf ook creatief aan de gang te gaan!

De sfeer in de stad is gemoedelijk, ondanks (of misschien dankzij?) de grote toeristenmassa. Als vrouw durf je in deze stad met gemak een ochtendje in je uppie te winkelen. De wijk Gracia biedt uitstekend de mogelijkheid om heerlijk op je dooie akkertje rond te kuieren door de smalle straten. Genieten van de Spaanse mensen en de nodige aandenkens aan Barcelona binnen te halen.

Het is een raar idee dat ons backpack avontuur alweer bijna ten einde is. Barcelona is onze finale stad, maar ik hoop dat we ooit nog eens meer gaan ontdekken van deze metropool.