Het begin(t)

Vandaag staat het te gebeuren!

André, Ruben en ik gaan naar het land van mijn vader: Indonesië! Jaren geleden was de reis een wens en een goed voornemen, twee jaar terug een oprechte bedoeling, vorig jaar een serieus plan.

Onze voorbereiding bestond uit vele uurtjes achter de computer. Surfen over het internet naar informatie, lezen in boekjes, gekocht of uit de bibliotheek. Heel wat gesprekken over het oude Indonesië hebben we met pa gevoerd. Super leuk om oude, maar ook nieuwe verhalen te horen van een vader die, als hij eenmaal begint te vertellen, uren vol zou kunnen praten over zijn historie in het land van de duizenden eilanden. Mooie verhalen, maar tussen de regels door begrijpen we dat pa ook vooral een hele woelige tijd heeft meegemaakt. Uit de boekjes halen we informatie over de politieke strijd en alles wat daarbij hoort en snappen we iets beter hoe het leven was in die tijd (jaren ’50-’60). Al pratende hebben we aardig wat feiten achterhaald en opgeschreven en hopen we tijdens de reis een mooie impressie te krijgen van het land, en ook de  plekken/adressen waar pa heeft geleefd.

Nu zijn de rugzakken ingepakt, het huis is bijna schoon en opgeruimd om een slordige 4 weken op pad te kunnen gaan. Bijna trekken we de Hollandse achterdeur achter ons dicht om te vertrekken naar Schiphol.

Spannend! Wat zal allemaal op ons pad komen? Hoe zullen de indrukken van de reis en het onbekend land op ons inwerken? Wat zal het land doen met mij, als dochter van een Indo?

We hopen regelmatig een berichtje te posten voor de ‘thuisblijvers’.